Opis
Obecna sytuacja Mrożka jest „jak z Mrożka”. To znaczy, owszem, posiada on status wybitnego artysty, klasyka nie tylko polskiego, ale i światowego teatru, pisarza, którego dzieła, z Tangiem i Emigrantami na czele, mają swoje miejsce w kanonie zachodniego dramatu wszechczasów, a przy wszystkich tych dowodach uznania, jest prawie zupełnie ignorowany.</p> <p style=”text-align:justify;”>Można było się o tym przekonać przy okazji dziewięćdziesiątej rocznicy urodzin autora. Przypadła, a raczej przepadła, ponieważ przeszła prawie bez echa, w roku 2020. Swoje zrobiły tutaj zapewne kolejne fale obostrzeń związanych z tak zwaną walką z pandemią. Jednak i bez nich hucznych obchodów nikt nie zapowiadał. Może to i lepiej, bo przynajmniej nie musiał ich potem odwoływać. Nie zmienia to faktu, iż już od dłuższego czasu Mrożka w Polsce wystawia się sporadycznie, dyskutuje bez zapału, traktuje jak konia. A jaki jest koń, każdy widzi i nie ma sensu drążyć tematu, bo niczego nowego się tutaj nie wymyśli. Efekt jest taki, że pamięta się o pisarzu tak, że się o nim zapomina. Nawet w jego urodziny.
